zor günlerdeyiz

Konuşuyoruz da, ne önemi var?

Ne önemi var, yazdıklarımızın?

Söylediklerimizin ne önemi var?

Yarının bugünden iyi olması için umut yoksa

Tartışmaları izlemek niye?

Söylenenler kurşunların önüne geçemiyor, kalkan olamıyorsa

Makamlar yerlerine çakılıp kalmışsa

Orada oturmanın anlamı ne ki?

Ne ki kravat takıp televizyonlara çıkmanın gereği

Büyük adam gibi konuşmanın sonucu ne?

Ben otururken, sen konuşurken, öbürü koltuğuna sarılmışken

Ölenlerin sayısı artıyor

Kolay mı bu ülkede doğmak, büyümek kolay mı?

Çocuk olmak kolay mı?

İlk gençlik yıllarının dönüşümlerini anlamadan yaşamak

Umutları omuzlamak gençliğinde

Taşımak orta yaşına kolay mı?

Ne evlenmek ne de yaşlanmak tat veriyor artık

Ne dede olmayı düşlemek, ne de ölüp gitmek

Anlamsızdan bir anlam çıkarmak

Doğmamışlar adına hiç kolay değil

En iğrenci de seyirci olmak

Yine de düşünüyor beyin, sorguluyor

Arıyor

Sağduyu yetmez şimdi

Sağ kılmak önemli insanları

Bir kişiyi her şeyden önce

Gereksinmemiz var onun yaşamaklığına

Yaşamın kendine yol aradığı günlerdeyiz

Yaşamın suya, ekmeğe erişmeye çalıştığı günlerdeyiz

Bebelerin sokağa çıkmayı özlediği günlerdeyiz

Ama çaresizliğe teslim olmanın utancı içindeyken

Elinden geleni yapamıyorken

Yaşadığımızdan utandığımız günlerdeyiz

Sıkışan kalbimiz taşımakta zorlanıyor bugünleri

Yine de yemeğe çalıştığımız lokmalar çığlıklarını taşıyor açların

Bir yolu olmalı elbet

Bir yolu bulunmalı

Demeç vermenin ötesinde bir yolu olmalı

Bulamıyorsak, neden yaşadık bugünlere kadar

Bitmiyor içimdeki sorgulamalar

Sorgulamayı bırakmalı aslında

Ne yapabileceğimizi düşünmeli

Gün, eylemek günü çünkü...

Yayınlanma Tarihi: 08.04.2016